De grootste wielerwedstrijd van Nederland, genoemd naar een bier dat al jarenlang niet meer bestaat (Amstel Gold), de wedstrijd van DE Cauberg, de start op de Markt in Maastricht. In volle finale NOG een keer de Cauberg. Draaien en keren. Allemaal kenmerken van de Amstel Gold Race. De wielerkoers is zondag weer in de Limburgse heuvels te vinden. Voor vele wielerliefhebbers een traditie om te gaan kijken.
De finish is sinds vorig jaar verplaatst. Eerst werd er boven op de Cauberg gefinisht. Als je de Amstel Gold Race zegt, zeg je Cauberg. Nu de finishlijn iets verderop is getrokken zijn er meer kanshebbers op de overwinning. Eerst moest je als snelste de Cauberg op komen. Nu kun je daar een steekje laten vallen. Tactiek wordt belangrijker want als je als sprinter zijnde nog een ploegmaat bij je hebt zou je nog kunnen aansluiten bij de voorste groep om nog mee te sprinten voor de overwinning.
De eerste finishlijn van de Amstel Gold Race heeft jaren lang in Meerssen gelegen. Als laatste obstakel moesten de renners de Kruisberg overwinnen. De Kruisberg in Meerssen stelt niet veel voor, maar toch wist Jan Raas er 5 keer te winnen. Of hij demarreerde op deze Kruisberg, of hij schudde zijn grootste rivalen op de Kruisberg af en won dan de sprint van een kleine groep. Jan Raas kwam 7 keer op het podium terecht. In die jaren begonnen mensen zelfs te spreken van de Amstel Gold Raas.
Michael Boogerd deed iets wat niet veel wielrenners hem zullen nadoen. Boogerd evenaarde Raas. Niet qua overwinningen, maar Boogerd behaalde net als Raas 7 keer het podium. Boogerd won in 1999 toen de finishlijn in Maastricht was getrokken. Hij won de sprint à deux van de latere Tour de France winnaar Lance Armstrong. In 2001 was de laatste Nederlandse winst in de Amstel Gold Race. Erik Dekker kwam als eerste in Maastricht over de meet. Ook hij won een ‘sprint à deux’ en ook hij versloeg Lance Armstrong in die sprint.
Toen de finish werd verplaatst naar de Cauberg ontstond er een heel ander wedstrijdbeeld. De wedstrijd werd beslist op de Cauberg. Dit zorgde voor minder kanshebbers op de overwinning, maar het waren wel steeds de grote namen die wonnen. Michael Boogerd reed op de Cauberg nog 4 keer naar een podiumplek.
Er zijn dit jaar 34 beklimmingen die de organisatie van de Gold Race hebben aangeduid als beklimming. Verder zijn er nog een hoop heuveltjes die geen nummer hebben gekregen van de organisatie. Dit maakt het soms lastig voor de commentatoren om de goede beklimming te noemen. Zo maakte Mart Smeets enkele jaren geleden de fout door een klimmetje zonder nummer (De Bronckweg tussen Maastricht en Cadier en Keer) de Bemelerberg te noemen. Het jaar erna hadden inwoners van Cadier en Keer bordjes op deze klim gezet: Mart, dit is NIET de Bemelerberg! Mogen ze dat doen? Ja. Dat mogen ze doen. Mart heeft de fout ook niet meer gemaakt. Ook mensen als Mart Smeets maken dus wel eens een foutje.
Wie zijn dit jaar de favorieten dit jaar? Valverde is goed in vorm. Hij was ongeveer de enige die met Contador mee kon berg op in de Ronde van het Baskenland. Joaquim Rodriguez won de Ronde van Catalonië eerder dit jaar. Contador werd daar 2e. Contador doet niet mee aan de Amstel Gold Race, dus Valverde en Joaquim Rodriguez mogen worden gezien als topfavorieten. Mannen als Gerrans en Gilbert zijn ook altijd goed in de Gold Race. Kwiatkowski, de wereldkampioen Rui Costa en de winnaar van verleden jaar Roman Kreuziger zijn ook mannen die hoge ogen kunnen gooien dit jaar.
Hebben we dit jaar dan weer geen Nederlanders die het goed kunnen doen in de Amstel? Jawel, Tom-Jelte Slagter is in vorm (2 etappes in Parijs-Nice gewonnen), net als Wout Poels (winst Koninginnenrit van de sterk bezette Ronde van het Baskenland). Karsten Kroon en Pieter Weening kunnen ieder jaar in de Amstel Gold Race net iets meer dan in andere races. Tom Dumoulin en Bauke Mollema zijn ook mannen om in de gaten te houden zondag.
Ik ga zondag kijken en met mij vele duizenden anderen. Ik wens jullie allemaal fijne paasdagen en een fantastische wielerweek met mooie koersen in Luik, Hoei en Valkenburg.
Gast-column door Niels Duits